191

خب.من امکان نوشتن توی دفتر رو ندارم.برای همین اومدم اینجا،پناهگاهِ وبلاگیم.خوبه دیگه اونقدری از بگا رفتنش توسط بلاگفا گذشته که بتونم پناهنگاه صداش کنم.باریکلا به گذرِ زمان.

همین الان توی گوگل سرچ کردم چگونه صبر کنیم؟ و جالب اینکه گوگل براش جواب داشت! سرم درد می کنه و حتی دلم نمی خواد بدونم چطور باید صبر کنم.من فقط دچار یک نوع خوب نبودنم که هیچ تمایلی به خوب شدن نداره.امشب دکار درمانگاه ازم پرسید افکار خودکشی داری و منم گفتم بشدت و اونم ترسید و نزدیک بود که امشب بدون قرص بخوابم.زنیکه ی احمق! وزراتِ بهداشت احمق! هرچند مطمئن نیستم تقصیرِ وزارت بهداشته یا نه!

کاش منم می تونستم مثل میچ این ساعات از شب توی یه کلوب باشم و از روزام بگم.پدر مادرم میک می ابسِت! اعتماد بنفسم کمه کنارشون و خودمو دوست ندارم.با اینحال من فقط اونارو دارم.

داره خوابم می گیره.وقت نشد از شین بگم.باید بخوابم.گه زدم توی اتاقم و باید فردا یبل از سرکار رفتن درستش کنم.

تنکیو اند گودبای.

129...